Heel blij zijn wij dat vrijdagmiddag rond 15:00 uur John & Claudia elkaar het JA-woord hebben gegeven.
Heel verdrietig zijn wij tegelijkertijd omdat wij weten dat het lief en het leed dat zij delen niet lang meer mag duren.
De afgelopen 2 jaar hebben wij veel meegemaakt...! We zijn samen naar het TT-circuit geweest tijdens de TT-Assen 2010 een hele dag hebben wij met 30+ gr. lopen bakken in de zon zo rood als een kreeft was je de dagen erna...verder heb ik je mee kunnen krijgen naar het ijshockey, zijn we met de gezinnen naar Bourtange geweest...hebben wij samen gebaald toen we op Martenshoek met z'n allen de WK finale Nederland vs. Spanje hebben gezien en verloren...! Hebben we Oud & Nieuw op een hele bijzondere manier gevierd net als de verjaardagen..! Koninginnedag dit jaar zat je nog lekker uit te waaien in de draaimolen en konden we weer trots zijn met de Streetdance optredens van de kids.
We hebben nog enkele keren gebarbeknoeid af en toe lekker domme tv-series gekeken waar je lekker om kon lachen en zo ook ik omdat we dezelfde humor konden waarderen en een hele avond hebben we 'Sons of Anarchy' gekeken waar we zo'n beetje de serie een heel jaar vooruit hebben gezien...! Nog niet eens zo heel lang geleden hebben we samen een auto gekocht voor jezelf maar natuurlijk in het vooruitzicht voor Claudia, een hele dag hebben we in de auto gezeten en aan het eind van de middag was de koop al rond voor een sportieve, gele racemonstertje...Kapot was ik na die dag maar vooral voldaan en blij dat ik die dag met je mocht delen, ik zou het zo 10x over willen doen..als je genoeg geld zou hebben voor nog meer auto's natuurlijk :)
Nu hebben we veel gedaan om te genieten van de dingen zolang als het kon, maar soms lijkt het zo weinig...Aan de andere kant als ik terugdenk aan deze dingen dan zijn ze allemaal heel bijzonder en nu zeker ook heel veel waard..
Vandaag ben je jarig en ben je 37 jaar geworden! Gefeliciteerd maat! Ik had me van te voren voorgenomen er een bijzondere dag van te maken samen met onze gezinnen maar die klotuh ziekte van je gooit weer roet in het eten...De afgelopen weken kregen we steeds verschillende diagnoses te horen over hoe nu verder met jouw verloop met de ziekte die je moet dragen...Hoe lang nog was voor ons vooral de vraag, hoe lang mogen wij nog genieten van jouw aanwezigheid, terwijl jij alleen maar bezig bent geweest met het zo snel mogelijk weer op de been komen zodat je Claudia normaal kan leren omgaan met die gele racemonster van jullie...!
We weten nu inmiddels wel anders...Afgelopen woensdag kregen wij mee dat het niet goed gaat met je en dat het termijn waar we naar kijken opeens geen jaar, maanden of weken zijn maar waarschijnlijk dagen...!
(nu krijgen we net toch voorzichtig wat "positiever" nieuws mee dat we hopelijk toch nog enkele maanden van hem mogen genieten...het blijft een weegschaal die heen en weer gaat...)
Wij willen heel graag naar je toe, gewoon om bij je te zijn en misschien om afscheid te moeten nemen, het leven lijkt sinds woensdag ook bij mij even voorbij te flitsen, al die dingen die ik nog had willen doen samen met jou en ook met onze gezinnen en dus ook al de dingen die wij al wel hebben gedaan de afgelopen periode...Alles staat in een schril contrast rondom jouw gezondheid...we weten al heel lang dat het hier op uit zou draaien, maar nu is opeens de tijd te kort. Ik hoop dat je je kan neerleggen dat je deze strijd niet kunt winnen alhoewel wij weten hoe strijdvol je altijd bent geweest.
Ik wil je heel graag nog een keer zien en spreken om zeker te zijn dat ik enkele dingen niet vergeet tegen je te zeggen...mocht het zijn dat ik die kans nu niet meer krijg dan schrijf ik het nu hier op mijn blog van mij af zodat ik hier hopelijk ook voldoening uit kan halen...
"John, ik wil alleen tegen je zeggen dat ik ontzettend blij voor je ben dat je Claudia in jouw leven hebt gelaten en dat zij nu ook deel uit maakt van ons leven dankzij jou! Ook ben ik ontzettend blij dat jij met Claudia ook een geweldige warme familie om je heen hebt gekregen waar je je gelijk thuis voelde en ik weet zeker dat zij precies hetzelfde gevoel delen. Ook zij zijn als een familie voor ons dankzij jou en ik beloof je dat wij ook zonder jou ons best blijven doen de contacten goed te houden. Ook zullen wij er zijn als Claudia of de kids onze hulp nodig zijn..! En bovenal bedankt dat je onze vriend, makker en maat bent geworden en dat we onze mooie en minder mooie dingen hebben mogen delen..."
Ik voel me nu kloten en leeg, maar de gedachten hoe jij je nu moet voelen sterkt mij om vooral te genieten van wat mij en ons nu is gegeven...! Ik heb het diepste respect hoe jij met jouw ziekte en alles eromheen bent omgegaan!
"Hou je taai makker en wij denken elke dag aan jou!"
Stefan, Natasja
Sharona & Jordau
Geen opmerkingen:
Een reactie posten